Pistolet ViS wz.1935

ViS  w języku łacińskim oznacz siłę. Tę nazwę nadano polskiemu pistoletowi skonstruowanemu przez Piotra Wilniewczyca i Jana Skrzypińskiego. Wojsko Polskie po  zakończeniu wojen w latach 1918-1921 posiadało na wyposażeniu broń rosyjską , niemiecką, austro-węgierska, francuską a nawet japońską. Dość szybko podjętą decyzje w sprawie wyboru  karabinu – standardową bronią stał się karabin Mauser kaliber  7.92 mm. W przypadku broni osobistej w użyciu było blisko 30 typów rewolwerów i pistoletów ! Przyjęty na uzbrojenie Wojska Polskiego pistolet Vis wz. 35 był konstrukcją niezwykle udaną .  Wzorowany na amerykańskim Colcie M1911 przewyższał go pod względem parametrów technicznych, celności i skuteczności ognia. W latach 1936-1939 w  radomskiej Fabryce Broni wyprodukowano 49 000 sztuk ViS-a.  Po przejęciu fabryki przez Niemców w 1939 roku kontynuowali produkcję pistoletu oznaczając go jako Pistole 35(p) . Oprócz Radomia  Niemcy produkowali ViS-a  w austriackim Steyer. Niemiecka wersja ViS-a był uproszczona,  związane to było  z niemieckimi wymaganiami produkcji masowej. Łącznie podczas II wojny światowej wyprodukowano ok. 385 tys. sztuk. W Muzeum im. Orła Białego posiadamy ViS-a polskiego i niemieckiego.  Po II wojnie światowej wznowiono produkcję pistoletu w 1992 i 2015 w krótkich limitowanych seriach dla kolekcjonerów. W powojennym  Wojsku Polskim zastąpiły go konstrukcje radzieckie Tokariewa (TT) a od  1965  polska konstrukcja  P-64 „Czak” na amunicję 9 mm typu Makarow.

Dane Techniczne:

Kaliber  9 mm,           amunicja 9x19 Parabellum

Długość  205 mm,      długość lufy  115 mm

Szerokość 32 mm,       masa broni z pełnym magazynkiem 1120 g