S-2 „Sopka”

Wersja brzegowa a właściwie lądowa pocisku przeciw okrętowego KS-1 ( KS Kryliatyj Snariad – skrzydlaty pocisk), który był podwieszany i odpalany z samolotów bombowych: Tu-4 i Tu-16. Ich zadaniem było atakowanie i niszczenie dużych okrętów wojennych w tym wypadku ich celem miały amerykańskie lotniskowce. Do obrony nabrzeżnej skonstruowano pocisk KS-2 wystrzeliwany z ruchomych wyrzutni. Ten system obrony przeciw okrętowej nazwano S-2 „Sopka”, w kodzie NATO nosił nazwę SSC-2B „Samlet”. Wyrzutnie nosiły oznaczenie B-163. Prowadnicę startową długości 10 m umieszczono na czterokołowej platformie. W położeniu bojowym prowadnica była uniesiona pod kątem 10° i obracana w płaszczyźnie poziomej w zakresie 174°

Od ZSRR Polska zakupiła dwie wyrzutnie, 16 pocisków oraz system kierowania składający z radarów naprowadzających i śledzących. Egzemplarz znajdujący się w zbiorach Muzeum im. Orła Białego jest jedną z dwu wyrzutni jakie posiadała Marynarka Wojenna. W latach 1963-1973 system „Sopka” użytkowany był przez 9 Dywizjon Artylerii Nabrzeżnej. W 1973 po wystrzeleniu 9 rakiet na poligonie i z powodu zużycia sprzętu postanowiono wycofać je. Być może na tą decyzję miał wpływ mierne efekty użycia bojowego rakiet „Sopka” podczas wojny Yom Kipur w 1973 r. Armia egipska wystrzeliła 4 pociski przeciwko okrętom Izraela. Wszystkie chybiły wskutek zakłócenia radarowej wiązki naprowadzającej rakietę przez izraelskie systemy przeciwrakietowe.

Dane Techniczne:

Długość: 8,48 m Prędkość: 1050 km/h
Rozpiętość: 4,72 m Zasięg: 95 km
Masa: 3419 kg (startowa)
Masa głowicy: 1010 kg (860 kg materiału wybuchowego)