Rewolwer Nagant wz.1895

Rewolwer Nagant kojarzony jest z armią rosyjską z czasów carskich a następnie z Armią Czerwoną.

Broń została skonstruowana w końcu XIX w. przez Leona i Emila Naganta. Bracia Nagant byli Belgami i w Liege założyli Fabrique d'armes Émile et Léon Nagant. W 1895 belgijska konstrukcja  wygrała konkurs na nowy rewolwer dla armii carskiej. Karabin Mosin, przez wiele lat podstawowa broń żołnierzy rosyjskich był wzorowany na karabinie skonstruowanym przez Emila Naganta.  Rewolwer początkowo produkowano w Liege a od 1898 rozpoczęto licencyjną produkcję  rosyjskich zakładach w Tule. Początkowo produkowany był w dwu wersjach: podoficerskiej i oficerskiej. Różnica polegała na tym, że rewolwer przeznaczona dla podoficerów wymagała napinania kurka przed każdym strzałem. Odmiana przeznaczona dla oficerów miała mechanizm samonapinania kurka. Działał on podczas naciskania na język spustowy. W późniejszym czasie zrezygnowano z wytwarzania wersji podoficerskiej. W produkcji pozostał jedynie wariant z samonapinaniem. W okresie międzywojennym polska Policja Państwowa używała Naganta, a  radomska Fabryka Broni podjęła produkcję od 1931 rewolweru wzorując się na rosyjskim rewolwerze. Po II wojnie światowej rewolwer był na uzbrojeniu Ludowego Wojska Polskiego i Milicji Obywatelskiej. Dopiero pojawienie się pistoletów TT  (1936) r. i Makarowa (1948 r.) powoli zakończyło karierę wojskową Naganta.

Dane techniczne:

Kaliber: 7,62 mm
Masa: 0,75 kg (Nagant wz. 1895 0,795 kg)
Długość broni: 230 mm Długość lufy: 114 mm Pojemność bębenka: 7 naboi
Prędkość początkowa pocisku: ok. 280 m/s Energia początkowa: ok. 270 J

Najwyższy celownik: 50 m Donośność: ok. 700 m